Miasto paradoksów i konsekwentnych niekonsekwencji, miasto urbanistycznych eksperymentów i popielatych jednolitych osiedli, miasto kiczu i wyrafinowanego piękna. Miasto budowane, tworzone, przez ludzi spoza miasta.
     Bez prawdziwego centrum, brudna, zaniedbana, Ze Starówką, na której nic się nie dzieje, z dworcami, które przywodzą na myśl którąś z republik kaukaskich, a nie spory kraj Unii Europejskiej, z nierównymi wąskimi ulicami, korkami i architekturą, w której nic do niczego nie pasuje. Niezliczone reklamy, billboardy, telebimy, ulotki, brak śmietników, smród w labiryntach przejść podziemnych, stragany na każdym rogu.
     Miasto, w którym żyję. Które jednocześnie mnie fascynuje i odrzuca.
Dzisiaj zaczynam pokazywać Najbrzydsze Miasto Europy (wg TripAdvisor) tak, jak ja je postrzegam...