Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Ale...
o co chodzi?
„Nie tworzę prac wybitnych, mam świadomość własnej niedoskonałości i popełnianych błędów, nie oczekuję więc pochwał i wysokich not. Wystawiam fotografie. Chcę podzielić się swoim spojrzeniem na Świat i cieszyć radością innych z ich oglądania. Życzę sobie stałego twórczego niezadowolenia z wykonanych zdjęć. Dlaczego? Bo tylko ono jest gwarancją robienia coraz lepszych.”
Nie, to nie tak. Po prostu ostatnio zdjęć nie robię. Plany wietnamskie upadły, do Indii na razie nie wracam (może luty?) a szuflada z poprzednich wyjazdów chyba nie nadaje się do pokazania. Do tego jest zima, która w centrum Polski jest nudna i nieciekawa porą roku. Szczególnie dla kogoś niezmotoryzowanego...
Stagnacja.
Marazm.
Brak możliwości.
:)
Najśmieszniejsze jest to, że na miniaturce rzeczywiście "model" ginie w tle. Jednak już po powiększeniu jest lepiej. Nie wspominając już o pełnym rozmiarze zdjęcia...
Po raz kolejny okazuje się, że prezentacja zdjęć na monitorze komputera niesie ze sobą duże ograniczenia.
Bombowy uśmiech :) Szczególnie w kolorze.
Jeden z kierowców, z którym przez kilka dni jeździliśmy autem też nałogowo dziamgał betel. Jego uzębienie wyglądało niemal równie przerażająco mimo, że nie miał nawet 30 na karku. Brrr
Kontakt
2018 (22)
Październik (1)
